Niektórzy, w dobrej wierze, próbują mnie nakręcić na nie myślenie źle i zakładanie tylko i wyłącznie, że dziecko jest zdrowe. Niektórych nawet złości, gdy mówię o czymś innym. No cóż, inne podejście. Jedni wolą myśleć tylko dobrze, a zdziwić się później. Inni wolą być przygotowani na wszystko.
Ja z kolei nie rozumiem, po co bym miała robić uparcie tylko pozytywne założenia. Założenie nie uzdrowi mi syna. Pomijam już, że zwariowałabym, gdyby to spadło na mnie nagle, bez ostrzeżenia. Już jedno załamanie przeszłam, na samym początku odkrywania objawów. Wolę być przygotowana, choćby tylko psychicznie...
Inni próbują mnie pocieszyć i szukają innych problemów neurologicznych, do których mogłabym syna dopasować. Jedna z koncepcji - Zaburzenia Integracji Sensorycznej.
Przyjrzałam się temu dokładnie.
Oto opis objawów ze strony "synapsa":
>> OBJAWY ZABURZENIA Z ZAKRESU INTEGRACJI SENSORYCZNEJ (SI) DZIECI:
- mają opóźniony rozwój mowy, wadę wymowy
- mają kłopoty z czytaniem i pisaniem
- unikają zabaw plastycznych związanych z brudzeniem rąk (plastelina, glina, piasek, farby)
- mają trudności z zabawami manualnymi (rysowanie, cięcie nożyczkami)
- nie lubią określonych tkanin ubraniowych (np. wełna)
- podczas zajęć przy biurku często podpierają głowę
- mają trudności z koncentracją uwagi
- nie chcą jeść albo jedzą w sposób nieuważny, brudząc ubranie
- negatywnie reagują na pewne bodźce dotykowe, nie lubią mycia włosów, czesania, obcinania paznokci, nie lubią chodzić boso
- są zbyt ruchliwe, bardzo aktywne
- mają problemy z organizacją swojego zachowania, są pobudzone, często zdenerwowane
- są zbyt powolne, nieśmiałe, wyciszone
- unikają zabaw na zjeżdżalniach, huśtawkach, drabinkach, karuzeli
- cierpią na chorobę lokomocyjną
- są mało sprawne ruchowo, słabo biegają, skaczą
- mają trudności z jazdą na rowerze
- mają problemy z samoobsługą (ubieranie, zapinanie guzików, wiązanie sznurówek)
- często reagują złością, bywają agresywne
- mają problem z nauczeniem się nowych aktywności
- mają kłopot z naśladowaniem ruchów
- mają słabą równowagę, często się przewracają
- preferują siedzący tryb życia
- częściej niż rówieśnicy przewracają się, upuszczają lub psują zabawki
- nie radzą sobie ze swoimi emocjami
Obecność kilku objawów może wskazywać na obecność zaburzeń SI.<<
Niestety poza zaznaczonymi na niebiesko, nic mojego syna nie dotyczy.
Za to niektóre punkty wręcz się gryzą. Zaznaczyłam je na czerwono. Moje dziecko bowiem chodzi tylko boso!, wszystko naśladuje (poza mową i pokazywaniem), nie siedzi w ogóle, kocha ruch, ma świetną równowagę i wspina się jak małpa. Skacze od dawna, odrywając obie nogi od ziemi, nie jest ani ciche, ani nieśmiałe.Czasem denerwuje się przy obcinaniu paznokci, za to nie przeszkadza mu mycie głowy, a spłukiwanie wręcz lubi.
Mnie osobiście SI nie pasuje.
Czekamy na dalsze pomysły. Za każdy będziemy wdzięczni. :*
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz